Historia czarno-białej miłości na tle zachodzącego afrykańskiego słońca

Jest wiele filmów o miłości, wiele dramatów, które wzruszały swoją historią do łez i wiele melodramatów, które od samego początku były skazane na miłosne niepowodzenia.
Film "Biała Masajka" posiada wszystkie te cechy. Zawiera w sobie wątek miłości, radości i szczęścia, bólu i cierpienia, rzekomej zdrady i w końcu ucieczki.
Co takiego zawiera w sobie ten film, że przyciągnął moją uwagę? I czy to film, który jest warty obejrzenia?
Przedstawiam wam historię miłości, która pokonała wszelkie granice, ale kultura i osobowość zmieniła wszystko w popiół.

Historia, która oparta została na prawdziwych wydarzeniach z życia pięknej i młodej Szwajcarki. Historia, która zachwyca wszystkimi wątkami i przepiękną afrykańską scenerią. To historia miłości, która poświęciła wiele, ale i wiele straciła.

Carola - Lehmann - piękna Szwajcarka, która wyjechała na wakacje do Kenii. Tam poznaje trzech Masajskich wojowników. Jeden z nich, Lemalian Mamutelil jest zachwycony białą kobietą, która zalotnie na niego patrzy.

Nie upływa wiele czasu jak oboje się w sobie zakochują. Dziewczyna postanawia zostać w Kenii razem ze swoim wybrankiem.
Lemalian jest zachwycony wizją spędzenia życia z białą kobietą, która pokochała go mimo innej kultury czy koloru skóry. Chcąc prowadzić ją jak najszybciej w jego świat, biorą ślub.

Dziewczyna jest zachwycona. Wie, że życie u boku Lemaliana będzie cudowne.
Po pewnym czasie dziewczyna na nowo wyjeżdża do Szwajcarii w celu sprzedania swojego sklepu i pożegnania się z rodziną. Kiedy im o wszystkim mówi, nie są zachwyceni. Spodziewali się, że ich córka wyjdzie za mąż za przystojnego, bogatego szwajcara, a nie za dziukusa z Afryki.
Jednak dziewczyna nie zamierza rezygnować z Lemaliana.
Kiedy wraca do niego, widać że jest szczęśliwa, tak samo jak on. Bije od nich miłość, która jest nierozerwalna.

Najgorszym przeżyciem dla każdej kobiety jest pierwsze spotkanie z teściową. Jak wyglądało to spotkanie Caroly z matką Lemaliana?
Starsza kobieta ciepło przyjęła dziewczynę mimo tego, iż jej syn nie poślubił kogoś z plemienia.

Życie dziewczyny upływało spokojnie.
Postanowiła, że w wiosce, w której mieszała wraz z mężem otworzy sklep. Pomysł na początku niezbyt podobał się Lemalianowi, lecz po krótkich namowach zgodził się.

Carola zaraz po otwariu sklepu czekało rozczarowanie. Ludzie, którzy u niej kupowali często brali towar na zeszyt, a później nie oddawali pieniędzy. Lemialian nie rozumiał tego, że nie stać ich na takie darowizny. Po kilku kłótniach i on zaprzestał podobnych praktyk.
W tym samym czasie ojciec Bernardo, miejscowy ksiądz, który mieszka tam od dwudziestu lat ostrzegał młodą kobietę, aby uważała. W tych rejonach świata patrzenie obcym mężczyzną w oczy jest oznaką uwodzenia i zdrady. Ona jednak nie chciała słuchać podobnych uwag i nie brała ich do serca.
Pierwsza kłótnia z tego powodu wydarzyła się, kiedy Carola była w ciąży. Lemialian oskarżał ją wówczas o zdradę i wypierał się noszonego przez nią dziecka.Konflikt jednak szybko został zażegnany

Dziewczyna urodziła śliczną, zdrową dziewczynkę. Ale to właśnie w tedy zaczęły się największe problemy w życiu Caroli.
Lemalian coraz częściej oskarżał ją o zdradę, bił i nazywał "dziwką". Carola jednak trwała w tym związku ze względu na swoje dziecko.
Nawet teściowa straciła do niej zaufanie, mimo iż dziewczyna była czysta i nigdy nie zdradziła Lemaliana.

Przełom nastąpił, kiedy Lemalian w namiocie uderzył Carole. Nazwał ją dziwką i że zdradzała go z każdym w wiosce. Nawet jego matka wypędziła ją z domu. W tedy dziewczyna nadepnęła niechcący na martwe pisklę kurczaka. Lemalian według swoich wierzeń był przekonany, że dziewczyna właśnie poroniła, co oznacza, że nigdy nie była mu wierna.
Carola opuściła go na noc idąc do przyjaciółki, którą poznała zaraz po przyjeździe do Kenii. W tym samym czasie podjęła decyzję. Musi jak najszybciej opuścić męża.

Jak to się stało, że dziewczyna zdołała wyjechać z dzieckiem z Kenii?
Na początku powiedziała Lemalianowi, że chce zabrać małą na święta do rodziców, aby zobaczyli swoją wnuczkę. Kiedy miał podpisać papiery pozwalające na wywóz małej zauważył, że w rubryce z jej nazwiskiem jest napisane: Lehmann, czyli nazwisko jego żony. Zgodnie z prawem dziewczynka powinna mieć nazwisko ojca.
W tym samym momencie, kiedy autobus już miał odjeżdżać, Lemalian podpisał się na papierach. Carola mimo zapewnień, że wróci(kłamała), miała nadzieje, że mężczyzna nie domyśli się prawdy.
Jej mąż pożegnał ją słowami:
" Wiem, że nie wrócisz".

 Film kręcony był w pięknych plenerach Afryki, co w filmie jest doskonale pokazane.

"Biała Masajka" to doskonały przykład filmu, który pokazuje uczucie i egzotykę łącząc to w jedno.
Ludzie uwielbiają miłość na tle Afryki, co udowodnili nagradzając takie filmy jak "Pożegnanie z Afryką", "Afrykańska królowa" czy "Nigdzie w Afryce". Wszystkie te filmy miały w sobie egzotykę, gorące uczucie i...piękne plenery.

Dlaczego ten film tak zachwyca?
"Biała Masajka" to doskonały przykład tego, że człowiek mimo innych obyczajów, kultów czy narodowości jest taki sam jak cała reszta świata. Kocha, nienawidzi tak samo, nie ufa i nie potrafi zrozumieć niektórych rzeczy. To doskonały przykład tego, że ludzie są tak samo zbudowani psychicznie i posiadają te same odruchy.
W tym filmie urzekło mnie to, że jest tak bardzo różny od innych filmów tego typu. Dobrze dobrani aktorzy, którzy niesamowicie odegrali swoje rolę, piękna muzyka i pokazanie afrykańskich zwyczajów sprawia, że ten film ogląda się na jednym tchu.
Jest jeszcze jedna rzecz, która mnie zachwyciła, a mianowicie imiona: Lemalian i Sarai(córka głównych bohaterów) nadawały magii całmu temu filmowi. Za każdym razem kiedy Carola wypowiadała jedno z tych dwóch imion przechodził mnie dreszcz po plecach i błogie uczucie.

Wiemy, że historia ta wydarzyła się naprawdę, mamy pełną świadomość tego, że kobieta ta przeżyła to na własnej skórze. Wszystko opisane jest w książce pod tym samym tytułem i to właśnie na podstawie dzieła pisanego powstała ta produkcja.
Nie mam jednak odpowiedniego porównania, ponieważ owej książki nie przeczytałam, ale w najbliższym czasie to zrobię.

Gorąco zachęcam do poświęcenia 130 minut na ten film, ponieważ warto. Oglądając ten film, w ogóle nie czuje się tego, że trwa on tak długo. Wręcz przeciwnie - ma się wrażenie, że jest n zbyt krótki.
Polecam serdecznie.